Tlenoterapia- Komora hiperbaryczna

Historia tlenoterapii sięga początków XX wieku, kiedy to zaczęto po raz pierwszy stosować tlen w medycynie w celach terapeutycznych. Początkowo, tlenoterapia była stosowana głównie do leczenia chorób płuc, takich jak gruźlica i zapalenie płuc, a także w leczeniu chorób serca.

W czasie I wojny światowej tlenoterapia była wykorzystywana w leczeniu żołnierzy cierpiących na choroby płucne, które wynikały z ekspozycji na gazy bojowe. W latach 30. i 40. XX wieku tlenoterapia była stosowana w leczeniu chorób układu oddechowego, takich jak astma, mukowiscydoza i POChP.

W kolejnych latach, tlenoterapia zaczęła być stosowana w leczeniu chorób serca i innych chorób, które powodują niedotlenienie tkanek. W latach 60. i 70. XX wieku, tlenoterapia była również stosowana w leczeniu nowotworów, ale po pewnym czasie zrezygnowano z tego ze względu na brak skuteczności i potencjalne ryzyko działań niepożądanych.

Obecnie, tlenoterapia jest stosowana w różnych dziedzinach medycyny, w tym w chirurgii, intensywnej terapii, medycynie sportowej i dermatologii. Dzięki postępowi technologicznemu, terapia tlenem jest coraz bardziej precyzyjna i skuteczna, a jej zastosowanie może pomóc w leczeniu wielu chorób i schorzeń.

Komora hiperbaryczna jest urządzeniem medycznym, w którym pacjent jest narażany na wyższe ciśnienie atmosferyczne niż wynosi ciśnienie normalne na poziomie ziemi. Zwykle w komorze hiperbarycznej panuje ciśnienie od 1,3 do 3 atmosfer, co oznacza, że jest to 2-3 razy wyższe ciśnienie niż w normalnych warunkach atmosferycznych.

W czasie leczenia w komorze hiperbarycznej pacjent oddycha czystym tlenem, który jest pod wyższym ciśnieniem niż w powietrzu, co powoduje zwiększone rozpuszczanie się tlenu w płynach ustrojowych i krwi, a tym samym zwiększenie ilości tlenu, który dostarczany jest do tkanek organizmu.

Dzięki temu leczenie w komorze hiperbarycznej może pomóc w regeneracji i leczeniu wielu chorób i urazów, takich jak:

1. Uszkodzenia tkanek spowodowane urazami fizycznymi – ciśnienie w komorze hiperbarycznej może pomóc w przyspieszeniu gojenia się ran i zmniejszeniu obrzęków.
2. Choroby związane z niedotlenieniem tkanek – wysokie ciśnienie i wysoki poziom tlenu w komorze hiperbarycznej może pomóc w leczeniu chorób, takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów, choroby naczyń mózgowych, choroby płuc i inne.
3. Zakażenia bakteryjne i wirusowe – leczenie w komorze hiperbarycznej może pomóc w zwiększeniu zdolności układu odpornościowego do zwalczania infekcji bakteryjnych i wirusowych.
4. Choroby autoimmunologiczne – leczenie w komorze hiperbarycznej może pomóc w łagodzeniu objawów chorób autoimmunologicznych, takich jak reumatoidalne zapalenie stawów czy choroba Leśniowskiego-Crohna.
5. Uszkodzenia mózgu – leczenie w komorze hiperbarycznej może pomóc w regeneracji uszkodzonej tkanki mózgowej, a tym samym w poprawie funkcji po urazach mózgu.

Warto jednak pamiętać, że leczenie w komorze hiperbarycznej jest metodą medyczną i powinno być przeprowadzane wyłącznie przez wykwalifikowanych specjalistów, którzy dobiorą odpowiednią dawkę tlenku węgla i czas trwania zabiegu dla każdego pacjenta indywidualnie.